Eerst vreemden, nu vriendinnen

Annet aarzelde geen moment toen ze uitgenodigd werd voor de jaarlijkse Burendag op de locatie voor beschermd wonen aan de Morel in Wageningen. Dat hieruit een warme vriendschap zou ontstaan met buurvrouw Jacqueline had ze vooraf niet kunnen bedenken. 

Annet: “Mijn man en ik kwamen hier twee jaar geleden wonen en we kenden nog niemand. Op een dag stonden er twee bewoners van de Morel voor onze deur. Ze wilden graag dat de mensen van 'het blauwe huis' bij de Burendag zouden zijn. Dat vonden wij ontzettend leuk. We zagen het als een kans om onze buren te leren kennen!”

Jacqueline: “Er waren niet veel mensen op de Burendag, maar het was wel gezellig!”

Annet: “Zeker! En daarna nodigden jullie ons rond kerst opnieuw uit bij de Morel. Daar kreeg ik een idee. Ik lees de Libelle altijd met mijn dochter, maar daarna blijven die bladen maar liggen. Dat vind ik zonde, dus toen dacht ik: wie zou ik er blij mee kunnen maken?”

Jacqueline: “En dat was ik! Want ik vind de Libelle een mooi blad. Er staan altijd leuke verhalen in.”

Annet: “We hebben er wel een voorwaarde aan verbonden, weet je nog? Namelijk dat je de Libelle zelf zou komen ophalen bij mij thuis. In het begin was dat voor jou nog wel even een drempel, geloof ik.”

Jacqueline: “De eerste keer vond ik het best spannend om bij jullie aan te bellen. Maar ondertussen ben ik zo vaak bij jou over de vloer geweest, dat het bijna als een tweede thuis voelt.”

Annet: “We hebben vanaf het begin een klik. We zien elkaar graag en sturen elkaar regelmatig een appje om af te spreken voor een kop thee.” 

Jacqueline: “Soms kom jij ook bij mij. Onze gesprekken zijn altijd fijn.”

Annet: “Ja, en ze duren lang. Meestal zijn we na anderhalf uur nog niet uitgepraat! We hebben zoveel om over te praten.”

Jacqueline: “We praten echt over van alles. Ik heb vijf kinderen, jij hebt er twee, dus er is altijd wel iets uit te wisselen. Kinderen, kleinkinderen, de alledaagse dingen.”

Annet: “En de Libelle is altijd onze verbindende factor. Onze favoriete rubrieken zijn de columns, die lezen we altijd als eerste.” 

Jacqueline: “Soms vergeten we zelfs om de Libelle te lezen. Ik ben heel blij met jou als vriendin, Annet. Je luistert altijd goed naar me en ik kan altijd bij je terecht”

Annet: “Dat gevoel is helemaal wederzijds, Jacqueline. Best bijzonder hoe we van vreemden, goede vriendinnen werden.”

Jacqueline: “Ons geloof speelt daar ook een belangrijke rol in. Ik vind het fijn dat ik dat met jou kan delen. Het geeft onze vriendschap een diepere laag. Het voelt als een cadeau dat we dit samen hebben opgebouwd.”

Buurtbewoners van de Morel

Annet en Jacqueline wonen in de straat Morel in Wageningen. Annet woont samen met haar man in hun vrolijke, blauwe huis. Jacqueline woont met met andere cliënten in De Morel, een beschermd wonen locatie van RIBW Arnhem & Veluwe Vallei. Ze leerden elkaar kennen tijdens een Burendag, wat uitgroeide tot een mooie vriendschap.